Pozorność jako cecha informacji


Stanisława Kurek-Kokocińska 

Afiliacja: ,  Polska

Abstrakt

Cel: Celem artykułu stał się opis realizacji cechy pozorności informacji.

Metody badań: Analizowano współczesne wybrane artykuły i książki naukowe, popularnonaukowe i inne materiały. Sięgnięto też do literatury pięknej.  

Wyniki i wnioski: W wyniku dokonanej analizy opisano cechę pozorności informacji w zakresie życia codziennego (savoir-vivre), plagiatu, tematyki badań naukowych oraz w dziedzinie życia publicznego i marketingu. Prócz tego opisano cechę pozorności informacji w odniesieniu do  wybranych  ustaw i  powieści.

Wartość poznawcza: Artykuł  przedstawia, w jaki sposób informacja pozorna ukazuje się użytkownikowi. Zawiera w sobie spojrzenie na tę cechę w świetle publikacji z różnych dyscyplin prezentujących różne punkty widzenia.

Słowa kluczowe

Informacja pozorna; Marketing; Życie codzienne; Życie naukowe; Życie publiczne


Abrahams, M. (2004). AntyNoble. Kraków: Wydawnictwo Znak.

Brown, S. (2008). Pozory mylą. Warszawa: Prószyński i S-ka.

Czachór, Z. D. (2018). Sokratejskie prawdy pozorne a kryzys (w) Unii Europejskiej. Daimonion oraz sześćdziesiąt myśli majeutycznych i elenktycznych w formie hipotez badawczych. W: T. Kubin& M. Stolarczyk (red.) Kryzysy w Unii Europejskiej w drugiej dekadzie XXI wieku, uwarunkowania, przebieg, implikacje. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 17–29.

Epoka niepewności, czyli deepfake jako nowe narzędzie dezinformacji (2023). [20.09.2023], https://www.ey.com/pl_pl/serwis-audytorow-sledczych/2020/12/epoka-niepewnosciczyli-deepfake-jako-nowe-narzedzie-dezinformac

Garczyński, S. (1984). Z informacją na bakier. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych.

Garncarz, M. (2009). Zagadnienie plagiatu literackiego, czyli o domniemaniu winy/ niewinności tłumacza słów parę. Rocznik Przekładoznawczy, 5, 93–110.

Goćkowski J. (2009). Siedem powinności zawodowych uczonego. Zagadnienia Naukoznawstwa,3–4, 281–293.

Grabowski, M. (1998). Istotne i nieistotne w nauce. Szkice z aksjologii nauki. Toruń: Wydawnictwo Rolewski.

Grad, J. (2006). „Dobre obyczaje” – tradycja i współczesność. W: M. Iwaszkiewicz, Poradnik dobrych obyczajów profesora Michała Iwaszkiewicza. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 7–16.

Hałon, E., Labuda, G. red. (1999). O nauce, pseudonauce, paranauce: zbiór wypowiedzi. Warszawa: PAN, Centrum Upowszechniania Nauki, 7–16.

Historia Nagrody Nobla (2016). Dzieje.pl. Portal historyczny, [16.03.2024], https://dzieje.pl/artykulyhistoryczne/historia-nagrody-nobla

Improbable research (2023). Past Ig Winners (improbable.com) [10.10.2023], https://improbable.com/ig/winners/

Isaacson, W. (2016). Innowatorzy: o tym, jak grupa hakerów, geniuszy i geeków wywołała rewolucję cyfrową. Kraków: Insignis Media.

Kowalewska-Łukuć, M. (2022). Odpowiedzialność karna za nieudostępnienie informacji publicznej. W: M. Błachucki & G. Sibiga (red.) 20 lat ustawy o dostępie do informacji publicznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Nauk Prawnych PAN, 531–540.

Kubaczewska, W., Hermanowski, M. (2008). Radio. Historia i współczesność. Poznań: Wyższa Szkoła Umiejętności Społecznych w Poznaniu.

Kurek-Kokocińska, S. (2020). Autorstwo i plagiatorstwo, przegląd publikowanych zbiorów zasad dla pracownika nauki: od kodeksu dobrych obyczajów do kodeksu etyki. W: K. Tałuć & M. Nadolna-Tłuczykont (red.) Między książką a literaturą. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 469–490.

Kurzowa, Z. red. (1998). Słownik synonimów polskich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Lewandowska, E. (2018). Pozorność oświadczenia woli. Studium cywilno-prawne. Olsztyn: Wydawnictwo Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Mankiewicz, M. (1991). Przewodnik po życiu. Warszawa: „Bona”.

Markiewicz, H. (2002). Zabawy literackie dawne i nowe. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”.

Mazurkiewicz, R. (2008). Jeszcze jeden przyczynek do dziejów plagiatu w literaturze polskiej XVII wieku. Ruch Literacki, 6, 591–599.

Raubo, A., Wroński, M. (2017). Nierzetelność naukowa w publikacjach akademickich. Kilka przykładów z obszaru nauk humanistycznych i społecznych. Rocznik Pedagogiczny, 40, 157–171.

Reklama w kontekście działań influencerów (2023). Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, [20.09.2023], http://www.uokik.gov.pl/

Rekomendacje prezesa Urzędu Konkurencji i Konsumentów dotyczące oznaczania treści reklamowanych przez influencerów w mediach społecznościowych (2023). Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, [20.09.2023], http://www.uokik.gov.pl/

Rusinek, M. (2022). (Pozorna) prawnokarna ochrona dostępu do informacji publicznej. W: M. Błachucki & G. Sibiga (red.) 20 lat ustawy o dostępie do informacji publicznej. Warszawa: Instytut Nauk Prawnych PAN, 525–530.

Stankiewicz, E. (2015). Matrix III Rzeczypospolitej. Pozory wolności. Kraków: Wydawnictwo M.

Stopczyńska, K. (2021). Influencer marketing w dobie nowych mediów. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Szymczak, M., red. (1979). Słownik języka polskiego. T. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Toboła, J. (2023). Influencer marketing jako działalność informacyjna w branży beauty i jej odbiór społeczny. Praca licencjacka. UŁ. Wydział Filologiczny.

Ustawa (2017). Kodeks cywilny. Dziennik Ustaw, poz. 459.

Ustawa (2022). Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Dziennik Ustaw, poz. 902.

Witkowski, T. (2013). Atrybuty człowieczeństwa. W: Z. Pietrzak (red.) Granice nauki. Wrocław: Polskie Forum Filozoficzne, 201–214.

Wroński, M. (2023), Pięć retrakcji. Forum Akademickie, [online], 3, [20.09.2023], https://miesiecznik.forumakademickie.pl/czasopisma/fa-3-2023/piec-retrakcji-%e2%80%


Opublikowane: 2024-08-13



Stanisława Kurek-Kokocińska  stanislawa.kurekvelkokocinska@filologia.uni.lodz.pl

Afiliacja: ,  Polska





Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

CC BY-NC-ND 4.0 Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe